เตย
ชื่อพื้นบ้านอีสาน  เตย
ชื่อทั่วไป ลำเจียก
ชื่อวิทยาศาสตร์  Pandanus odoratissimus L.f.
ชื่อวงศ์ Pandanaceae

เตยเป็นไม้ต้นขนาดเล็ก ใบรูปขอบขนานเรียวยาวผิวเรียบมัน ปลายใบแหลมสีเขียวเข้ม กลางใบเป็นร่องตามยาว ขอบมีหนามแหลมคม ถี่ ๆ ตลอดใบ มีรากอากาศงอกออกมาจาก ลำต้น ดอกช่อออกที่ปลายยอด ใบประดับสีขาวเรียวยาว เป็นกาบหุ้ม ดอกสีขาวอัดตัวกัน

แน่น ลำต้นกลมเป็นข้อถี่ๆ ผลรวมทรงกลมสีแดง ขึ้นตามที่ชุ่มน้ำหรือมีน้ำขัง ขยายพันธุ์ด้วยการแยกหน่อ

ประโยชน์

ใบใช้ในการทำสาด (เสื่อ) สรรพคุณทางสมุนไพร รากอากาศ แก้กษัยไตพิการ ขับปัสสาวะ แก้ไข้ ขับนิ่ว แก้หนองใน แก้หมาดขาว(ระดูขาว) ขับเสมหะ ราก แก้พิษเสมหะ ขับปัสสาวะ ดอกแก้ลม บำรุงหัวใจ แก้ไข้